martes, 26 de diciembre de 2006

HACE 120 AÑOS - En Chanteiro había "Poseídos Diabólicos"

Pinchar sobre el recorte

Todavía en nuestra Galicia Profunda, se siguen dando estos "casos"



Nuestra Señora del Corpiño, Galicia.


Allí, cada día, el párroco practica diferentes ritos bajo el pretexto de
acabar con el demonio. Un claro ejemplo es Laura, una joven exorcizada que acude a la iglesia con el fin de recibir la bendición del párroco.

Asegura ver muertos cada vez que se acerca a una zona sagrada. Asustada, entra en la iglesia y comienza el exorcismo. Es escalofriante escuchar los gritos de Laura que, después de quince minutos, sale, supuestamente, con el demonio fuera del cuerpo. Ahora se siente más tranquila.


https://youtu.be/CfBCqbmYfDo

martes, 19 de diciembre de 2006

"CHISTE DEL NANO", contado por Bush (?)



"Chiste del Nano", contado por el amigo de Aznar, parece que refiriendose a algo ocurrido el día de la inauguración del "Novo Concello" en pleno paseo marítimo de Ares.



"Un edificio moderno en el que podremos disfrutar de un pueblo hermanado con el mar, aunque una corneta, sopla que soplará, indique que fuera de la ley estará."
Nano dixit.



sábado, 16 de diciembre de 2006

ARES EN POSITIVO - Premiado, Investigador y Doctor en Biología Marina



Durante cuatro años y medio fuera jefe de la Estación de Bioloxía Mariña de A Graña, ahora trasladaba su residencia a Gijón para iniciar su nuevo periplo como miembro del Instituto Español de Oceanografía

jueves, 30 de noviembre de 2006

MUDANZA DE CASA CONSISTORIAL EN ARES




Paralelismo entre Alcaldes Inauguradores



En estos momentos, en que se inaugura una nueva Casa Consistorial, vamos a recordar que la actual fue construida en el año 1962 y habilitada como Consistorio el 1 Octubre 1963.

Tiene pues 44 años. ¡No son tantos, si se comparan con los 200 años que el alcalde actual augura para la Nueva!

La actual Casa Consistorial, ya remozada en varias ocasiones, tendría plena funcionalidad para un ayuntamiento de cinco mil vecinos, solamente con algunos retoques y ampliaciones de edificios colindantes, como ya se había estudiado en varias ocasiones y era factible llevar a cabo. Ahorrando y empleando en otras necesidades perentorias esas cuantiosas inversiones y despilfarros del "Novo Concello".

La anterior Casa Consistorial era la pétrea edificación que actualmente ocupa el Juzgado de Paz y Registro Civil, en la calle Consistorio que lleva su nombre en la degradada zona do Porto. En su parte baja, por si alguno no lo sabe, estaba el "Cagarrón", prisión para los detenidos.

Con motivo de esta polémica inauguración, podemos hacer un parelelismo entre el Alcalde que inauguró el Consistorio actual: José Antonio Justo Montero y el que inaugura este nuevo: José Manuel Cendán Fernández.
Uno, fue un alcalde designado por el régimen de la dictadura imperante y éste actual por proceso democrático, aunque con manipulaciones censales, según se le imputa.

Ambos de ideología franquista y populista.Justo Montero pasó de militar en el Movimiento Nacional a Alianza Popular. Cendán, con ideario similar, empezó en los cachorros de Alianza Popular y después de aguantar los sinsabores de la oposición municipal, tuvo su oportunidad en el Partido Popular. Su momento de gloria le vino al no haber gente con peso en su partido para encabezar la candidatura y aprovechar la trifulca del Plan de Urbanismo. Plan, por cierto suspendido, pero que tanta cancha le está dando en esta segunda y quizá ultima etapa como Alcalde.

Tiempo habrá para hablar de Cendán, ahora recordemos algo de Justo Montero, alcalde a dedo por 25 años, que paso del franquismo y Movimiento al Populismo.
Fue en el año 1947 cuando se encarga de la alcaldía, para resolver una crisis que había en la Corporación Municipal. Al año siguiente es concejal por el tercio de Cabezas de Familia.

Ostenta la Alcaldía-Presidencia el militar Antonio Espina Vizoso.

Justo es nombrado nuevamente alcalde el 19 de febrero de 1955 y continúa hasta la primeras elecciones democráticas de 1979. ¡Casi un cuarto de siglo!

En su tiempo, no había los presupuestos de esta época, ni tenían los miembros de la corporación los estímulos dinerarios de ahora.Justo Montero era trabajador de Bazán.
Las reuniones de Permanente y Plenos las hacían en horas no laborables, muchas veces de noche e incluso en domingos.

Existían, claro está, las alcaldadas y cacicadas. Pero eso, tambien está a ocurrir ahora.

Y ya que viene a cuento, vamos hablar un poco más de la época de Justo Montero:

Aparte de la Casa Consistorial actual de 1962, durante su extenso mandato se hicieron las alineaciones y pavimentación con aceras de las principales calles y plazas de Ares.

La zona rural y parroquias, fueron las grandes olvidadas. Todo era puro centralismo municipal..., también ahora.

No obstante se consiguió una obra añorada: la carretera de Cervás al Baño de la Diputación. Justo Montero fue Diputado Provincial desde el año 1967.

De ésta época son también las primeras iluminaciones de calles, red de agua potable y alcantarillado de la villa de Ares. También la implantación de la recogida de basuras.

La construcción del Centro Rural de Higiene y Casa del Médico, que evolucionó al actual Centro de Salud.

Lo son también el servicio automático de telefonía, el Centro Concentrado Escolar para los alumnos de todo el municipio y algunas mejoras en la red eléctrica.

Importante fue la iniciación de lo que hoy es el Parque Rosalía de Castro, con el relleno de parte del paseo marítimo y la barandilla y muro de defensa de la playa de Ares. Este es el único pulmón y espacio de recreo existente en la villa. Despues vino el cemento y el ladrillo.

En su época se construye la primera Polideportiva Municipal y coincide también con la instalación en este municipio del Centro Emisor de RTVE de Montefaro.

Fue también fundador y vicepresidente de la Mancomunidad de Municipios de la Ría de Ferrol, de nefasto funcionamiento y socio de honor del Centro de Iniciativas y Turismo "Ría de Ares", dando los primeros pasos en lo que actualmente es hoy la primera industria de Ares: el Turismo.
Romayo de Chanteiro

domingo, 26 de noviembre de 2006

A MAIORIA DO PP IMPEDE QUE O PLENO DO CONCELLO DE ARES ABORDE A MELLORA DA REDE DE SUMIDOIROS NO CASCO URBANO


Nota de Prensa do

GRUPO MUNICIPAL DO BNG NO CONCELLO DE ARES

Os votos do PP impederon o pasado Venres que prosperase unha proposta do BNG na que se solicitaba que os 126.420 euros que corresponden investir para o vindeiro ano ao noso concello dentro do Plan de Obras e Servizos da Deputación foran dirixidos a abordar unha primeira fase da mellora da rede de sumidoiros do casco urbano de Ares; e que desde a nosa organización consideramos unha das máximas prioridades no capítulo das infraestruturas básicas municipais.
Efectivamente, ao deterioro que ven sofrindo a rede municipal de sumidoiros por mor do paso do tempo hai que engadir un factor adicional como é o feito do sobredimensionamento por mor das contínuas ampliacións que se rexistran como resultado da conexión á rede xeral de novas vivendas. Sobre este aspecto, hai que comentar que na rede xeral existente foron conectados nos últimos anos os núcleos de Pedrós, Cervás e Lubre; ademáis das ampliacións do núcleo urbano de Ares, atopándonos na actualidade cun volúme de conexións á rede de sumidoiros que mesmo pode chegar a duplicar a capacidade da rede xeral.
As argumentacións do BNG para xustificar a urxencia nesta actuación baseáronse tamén na evidencia que deixaron as choivas nestes últimos dias; que colapsaron a rede de sumidoiros en numerosos puntos do casco urbano, e que provocaron inundacións en numerosas vivendas particulares. A falta de limpeza e mantemento da rede de sumidoiros e as operacións de vertido á rede xeral que están a facer numerosas empresas que realizan excavacións para a construción de vivendas; constitúen outro dos factores de deterioro da rede xeral de sumidoiros.
Aínda con todo este panorama, a maioría do PP non só non foi receptiva á proposta feita polo BNG; senón que finalmente acordou aprobar que a cantidade de 126.420 euros fose adicada a unha nova ampliación da rede de saneamento – situada maiormente fóra de solo urbano - a conectar coa rede xeral. Ou sexa que, en lugar de solucionar o problema, o que se fai é precisamente agravalo; aumentando máis aínda a presión sobre unha infraestrutura que se sitúa ao borde do colapso. E, para pór a “guinda”, no mesmo pleno aproban tamén a suba das taxas da rede de sumidoiros….
A pesar desta negativa do PP, o Grupo Municipal do BNG vai presentar na vindeira semana unha nova proposta para que, á vista da situación de bonanza económica que semella existir no noso concello, os 48.000 euros que o PP ten previsto derrochar o vindeiro dia 6 de Decembro, sexan adicados xustamente ao mantemento da infraestrutura básica para o conxunto da cidadanía, como é o caso da rede de sumidoiros. As festas e os fastos, se os queren, que os paguen cos seus cartos; máis nunca cos nosos impostos.

Ares, 25 de Novembro do 2006.
Asdo.- Manuel Rodríguez Doval. Portavoz do Grupo Municipal do BNG.
Romayo de Chanteiro

sábado, 4 de noviembre de 2006

Corrupción a Estribor - O Concello de Ares, bo o pobo, terá que devolver 250.000 € malgastados





Sí, igual que na película de Berlanga. Aquí ninguén é responsable. Así calquera é cargo público. Irresponsabilidade para malversar diñeiro dás arcas públicas. As "desfeitas" páganas os cidadáns. Eles sempre collen proveito, aínda que se gardan ben de que non sexa demostrable. Nunca teñen condenas de devolver o apropiado ou malgastado. Todo págao o contribuínte, ata a súa defensa e xudialización dos casos.
Alguén debe parar esta tropelía, que non correspóndese cun sistema democrático co que se enchen a boca. Haberá que pensalo ben para as próximas municipais. Pero, .... é que non hai outros. A xente decente non preséntase e quedan as listas para os golfos, truáns e chourizos.
¡ Como melloran alguns, que entraron cunha zoca e un lorcho, e saen fardados !!


Romayo de Chanteiro

martes, 31 de octubre de 2006

A "COVA DOS MOUROS" Cervás (ARES) - Historia e Lenda


COVA DOS MOUROS DE CERVÁS (ARES) - A Coruña - Galicia
Perforación de orixe descoñecida, que mide máis de cen metros de longo, por metro e medio de alto e preto dun metro de ancho.
Á beira había un castro céltico que aproveitouse despois como fortificación artilleira. A ensinada deste lugar coñécese como Santa Mariña. Alí había un illote, separado da punta por un estreito brazo de mar de orixe erosivo.

Anciáns xa desaparecidos da parroquia de Cervás, afirmaban ter oído dicir aos seus antepasados que esta illa a lembraban aínda unida a terra firme. Na illa descubríronse sollares e restos de tellas, que con toda probabilidade eran os restos dun Santuario erixido en honor á mártir galega Santa Mariña, que diu nome ao lugar, e que se afundiu pola acción erosiva do mar da ría de Ares.
Pois alí preto, atópase a denominada pola fantasía popular "COVA DOS MOUROS". Perforación tonelada que non é de orixe natural, senón que se notan as pegadas de que foi escavada a man e, co entullo sacado formouse un enorme barranco.

De lonxitude indefinida, nos anos cincuenta cifrábase nuns cen metros, pero nunca púidose chegar ao final, por atoparse derrubamentos e falta de osíxeno.

Nunca se soubo con certeza sobre a orixe e a utilidade desta perforación. As hipóteses sobre o particular son sumamente variadas.
Uns opinan que foi habitación prehistórica e que a circunstancia de atoparse ao bordo dun precipicio, fai pensar que os seus moradores dedicábanse á caza polo procedemento de acosos ás reses, para que se despeñaran naqueles quebradizos. Outros a supoñen feita polos fenicios, con vistas á extracción de estaño ou, polo menos, considérana antiga explotación mineira. Algúns pensan que puido ser para captación dunha traída de auga. Non falta quen di que foi unha especie de refuxio ou polvorín da batería establecida no castro veciño.

En fin, a fabulación sobre esta Cova é abundantísima e algúns supoñen que chegaba ata Mehá (Mugardos), na ribeira da ría de Ferrol.

As denominadas vulgarmente Covas dos Mouros, existen en moitas partes de Portugal, Galicia, Asturias, ...., forman parte da "cultura castrexa", e a fabulación popular as denominaba así, aínda descoñecendo a súa orixe.
Romayo de Chanteiro



LEYENDA DE ARES - (A CORUÑA)
"AS BOCAS DO SANGUE"
======================
Se basa en una historia, falsa o cierta, respecto de unos amores adúlteros entre una mujer, esposa de un soldado de los guardias del poderoso Señor de Andrade en el Siglo XIV y un capitán de sus tropas.
El esposo mata a los adúlteros y los arroja a una cueva, en la que él sucumbe también, ante la persecución de las mesnadas del de Andrade.
Dice la Leyenda, que en ciertas ocasiones se oyen como unos lamentos extraños y que el que los escucha no tardas en morir.
Se sitúa este suceso - leyenda, en las "COVAS DE SANTA MARIÑA" en la parroquia de CERVÁS. (ARES).



jueves, 26 de octubre de 2006

O CONCELLO DE ARES NON TEN NINGUN INTERESE POLO CENTRO DE SAUDE

O Xulgado desestima a denuncia do Alcalde contra o Sergas

A Consellería de Sanidade a unha pregunta do parlamentario Blanco Parga do BNG, informa ao
Parlamento que:


"A consellería de Sanidade non ten coñecemento de que o Alcalde de Ares teña retirado a querela criminal por prevaricación e falsidade documental contra a Directora Xeral da División de Recursos Económicos do Sergas.

Pola contra, con data 27 de xuño de 2006 o Alcalde de Ares presenta un recurso de reforma e subsidiario de apelación ao Auto ditado polo Xulgado de Instrución nº 4 de Ferrol con data 16 de xuño, onde se acorda o sobresemento provisional e arquivo da denuncia.

Este recurso é impugnado polo Fiscal, alegando que, non existe o máis mínimo indicio de que coa súa conduta a denunciada ao emitir o seu informe procedera de forma interesada, cun contido incerto e manipulado.

A totalidade das actuaciós revelan que a Directora Xeral da División de Recursos Económicos do Sergas limitouse a emitir un informe técnico, criminalizar o contido do mesmo sería tanto como predeterminar o ditame que contivera.

Así con data 28 de setembro, o Xulgado de Instrución nº 4 de Ferrol dita un Auto desestimando integramente o recurso de reforma interposto polo Sr. Cendán contra a Resolución de data 16 de xuño de 2006, confirmando a mesma integramente.


A Consellería non recibiu ningunha comunicación oficial nin petición formal para retomar as conversas e negociacións para a construción do Centro de Saúde.


A Consellería de Sanidade non pode executar o investimento previsto no Protocolo de colaboración coa Deputación da Coruña como consecuencia da non dispoñibilidade dos terreos adecuados para a súa realización.

No momento que a Consellería de Sanidade dispoña dos terreos programaranse os investimentos necesarios para dar a mellor asistencia sanitaria á poboación en función das dispoñibilidades presupostarias"

Romayo de Chanteiro

miércoles, 18 de octubre de 2006

EN CHANTEIRO, HACE 50 AÑOS - CRIA DE VACA CON DOS CABEZAS

A PUCHA DE ROZAS
Trátase da "Pucha de Rozas". José Rozas que vivía no lugar do Curro en CHANTEIRO (Ares)


O texto escrito na mesmo retrato dí:

"Esta ternera que se ve en la foto tiene dos cabezas unidas, dos bocas, cuatro ojos y dos orejas. Por lo demás es normal.

Nació en Chanteiro (Ares) el día 29 de Junio de 1.956. FOTO PITA"

Era o dia da Festa de San Pedro en Cervás, e foi moita a xente que veuna ver. Seguiron vindo a vela durante as duas semanas seguintes moita xente da bisbarra.
Era alimentada a biberón, pero pese a ser atendida por veterinario morreu aos poucos días.
FOTO: Juan Martínez



Romayo de Chanteiro

viernes, 2 de junio de 2006

Atípica Festa-Homenaxe aos maiores de Ares, o sábado 10 do San Xoán


As festas homenaxe ás persoas maiores, que se celebran en Xeriátricos, Residencias, Fogares Terceira Idade e tamén as organizadas polos Servizos Sociais de Concellos e outros organismos, son en grao sumo variadas e diferentes.
Non podía ser doutro xeito.
Unhas consisten en certames e concursos con participación dos maiores. Algunhas inclúen charlas, actuacións teatrais, musicais e humorísticas. Case todas acaban con entrega de trofeos, premios e distincións a os de máis idade. Homenaxean ás persoas máis lonxevas do municipio. Tamén ás persoas de idade que realizan algunha actividade en beneficio dos demais ou polo ben da sociedade.

Entregan premios de concursos de confraternización entre Avós e Netos.
E en fin, unha chea de cousas que os encargados dos servizos sociais debían idear ou copiar doutras Institucións.
Xeralmente os actos inclúen tamén, ¿como non?, un xantar, merenda ou refrixerio e terminan cun baile. Pero case absolutamente todas, teñen un denominador común: celébranse durante o día ou pola tarde e rematan á noitiña.


Pois ben a Festa-Homaxe aos maiores de Ares, que se efectúa desde fai uns anos no pavillón deportivo, é un tanto atípica polo seu horario de celebración e actividade.
Consiste nunha cea ao redor das 10 da noite, para rematar cun baile pasadas xa a media noite.

¡Hai que ser maior, con moita vitalidade para poder resistir!
Sábese perfectamente, que nese horario a maioría da Terceira Idade está na cama.

Pero ocorre que a esa festa, preparada coa escusa de render homenaxe aos maiores, acode xente que non entra no baremo da terceira idade. Asisten tamén outro tipo de invitados e familiares que utilizan a tarxeta dos seus maiores, ou se coan co a aquiescencia dos organizadores, e faise o despilfarro, segundo custo de anos anteriores de preto de 20.000 euros das arcas municipais que sufragan os contribuíntes.

Non negamos que hai xente que di que lle encanta a festa e que o pasa moi ben. Pero moitos, a realidade, dino porque parécelles que sae todo de balde.
O lecer e esparcemento son necesarios. Os maiores meréceno. Pero hai que aplicalo con sentido, porque para ir bailar uns cantos, xa están as festas populares ou sairía mellor levarlles a unha sala de festas para maduros, que hai na bisbarra e que se coñece vulgarmente como "O Desguace"

martes, 30 de mayo de 2006

A Xunta nombra ao edil Julio Iglesias Director Xeral de Xustiza - Carreira de Candidatos


Pode que esa designación / nomeamento sexa un trampolín para promocionalo e logo presentalo como candidato á Alcaldía de Ares. Casos así xa se teñen dado.

E o mesmo Iglesias déixao entrever cando dixo:
Ao preguntarlle polo seu primeiro obxectivo, Iglesias respondeu que terá que mirar «a axenda
do antecesor». Con todo, houbo a outra cuestión que respondeu sen problemas e de forma moi
clara: «Estarei ás ordes do partido, pero está abofé que o meu obxectivo preferente é ser
alcalde de Ares, por iso entrei en política e iso é o que quero ser. E non me importaría
deixar o cargo para loitar por iso».


Pero todo dependerá de moitas variables, de todos xeitos ¡Noraboa! e ... "Un canto a Galicia, ¡Hey!, terra de meus pais ... "

CARREIRA DE CANDIDATOS
E seguimos coas lucubracións de candidatos:

O PP en "Ares ten cos Nanos alcaldes a pares". Pois o protagonismo estes días de Luís Cendán, fai pensar que quizais se o cansazo ou outras circunstancias do actual Alcalde lle inhabilitan, lle suple perfectamente o outro xemelo. E ademais moita xente nin notará o cambio, que sí o hai en actitudes e ton de voz.

Notas de Prensa nestas datas:

Como adoita suceder no salón nobre aresano, a pouco de comezar a sesión, a discusión entre o
portavoz do PP, Luis Cendán, e o concelleiro do BNG, Manuel Rodríguez Doval, comezou a
tornarse acalorada.

- - - - - - - - - - - - - -
Raso e Chanteiro (por citar as máis concorridas do total de oito praias coas que conta o municipio) seguirán abertas baixo a vixilancia de Protección Civil, que se dedicará a facer tarefas de reforzo, segundo apuntou onte o tenente de alcalde, Luis Cendán.
- - - - - - - - - - - - - - - - -
El edil Luis Cendán recordó que ya están «case rematadas as obras» y que solamente quedan pequeños retoques como el pintado de las gradas del Polideportivo.
- - - - - - - - - - - - - - - -
Luis Cendán, también le dedicó unas palabras afectuosas a Julio Iglesias, al recordarle que «aunque fueron muchos los encontronazos, lógicamente, también hubo cosas buenas y desde luego hay que agradecer los años compartidos». Luego, Cendán no dudó en decir lo siguiente: «De corazón te deseo que te vaya muy bien».


No outro grupo municipal BNG, non se atisba nada que saibamos. Pero, a verdade é que Rodríguez Doval candidato de etapas anteriores xa queda un tanto obsoleto, ademais tendo en conta que xa foi Alcalde e neste cargo sempre se queda tocado, cando despois non se volve a saír.


Romayo de Chanteiro

domingo, 28 de mayo de 2006

Compromiso de Alcantarillado para Chanteiro e DEPURADORA CONCELLOS SUR FERROLTERRA


Na sesión plenaria do Concello de Ares do pasado día 26 de maio 2006, aprobouse por unanimidade, incluír no próximo Plan Operativo Local da Deputación o proxecto de saneamento e depuración das augas residuais de Chanteiro. Unha proposta presentada polos veciños da zona ante o atraso de varios anos na execución destas obras.

Unha Comisión de veciños de Chanteiro nunha entrevista co Alcalde o pasado día 9, lle suscitara a necesidade da execución do proxecto de saneamento e depuración deste lugar de Chanteiro, o único núcleo de Ares que non dispón aínda deste servizo. Fai xa catro anos que fose incluída esta obra nun Plan da Deputación, sen que chegase a ser executado. A petición veciñal ía acompañada de mais de duascentas sinaturas.

O Vicepresidente dá Deputación Xaime Bello, recibira xa con anterioridade os veciños de Chanteiro e asumira o compromiso de incluír xa na próxima anualidade a obra do saneamento de Chanteiro.
Non obstante queda pendente de saber cales son os plans e prazos dá Xunta sobre dá depuradora dá parte sur dá ría, cuxo proxecto elaborado para a zona de Coitelada integra os vertidos dos concellos de Fene, Mugardos e Ares. Todo elo xa prometido dende os tempos de Cuiña.

Romayo de Chanteiro

viernes, 12 de mayo de 2006

O CONTO DA TALA EN ARES - TALA, TOLA, LOCA, ....

DE RISA E DE VERAS

Moito se ten lido nos xornais en datas recentes respecto a pretensión do Alcalde Gallardón de talar varias arbores no Paseo do Prado de Madrid, que encontrou oposición entre outras da Baronesa Thyssen, Tita Cervera.

Pois, cousas da vida … , en Ares nas mesmas, datas ocorría un feito semellante.

Xa estamos a altura de Madrid, Marbella, ….

Po-lo menos aquí tamén temos TOMATE.

Aparte da fantasía imaxinativa do Conto de abaixo , deixar sentado que si as arbores estorban para facer algo de intrés, pois se talan. E por cada un que desaparece se planta unha ducia onde sexa beneficioso, pero nunca a capricho e beneficio de calquera chisgarabís por moito diñeiro que teña e votos que carrete.

Por certo, que en varias partes do Municipio e na beira de camiños e carreteiras están arbores que representan un perigo coa a súa caída en canto veña algo de vento.

Como nesta clase de politiqueiros abundan os que gustan das “Tomatadas e Salsas Rosas”, ademais do fútbol, e non queren nin entenden nada de temas culturais, artísticos, científicos, literarios, … debates e recordos da Memoria Histórica, que dicen eles que son cousas do "roxerío”.

Pois entón vámolos amenizar cun
""CONTO DA TALA .............. DE MADRID A ARES""

O conto que vou a poñer, resulta do soñado por un 'Xerifalte' e mandatario local “populista” de Ares, según oídas, e tal que sei eu.

Parece ….., e haberá que créelo, que os “beneficiados” po-la “Tala de Ares”, o celebraron cunha enchente gastronómica regada con bos caldos da Terra, como teñen xa por boa costume, todo ai que dicilo. E … convidaron tamén a mesma ¡qué menos!, a o dito mandatario aresán.

Bo, pois esa noite, o noso protagonista despois de botarse nos brazos de Morpheo, e por mor do marisco e os efluvios do albariño, atopouse cunha pesádela onírico-erótica baseada na tala arbericida da praia do Xuncal de Ares.

Comenzou vendo (¡Qué sorte!) a baronesa Tita Cervera agochada nunha arbore, mostrando tódolos seus encantos de Miss.

Maxestosa visión pro deleite nocturnal despois da bacanal.

Pero xa se sabe …., as pesádelas son fugaces e difusas …..
Ela berraba dende enriba da árbore: Tala, Tala, Tala, ….., que pouco a pouco trocouse en Tola, Tola, Tola, ….. E logo, xa en castelán Loca, Loca, Loca ….

O noso protagonista miraba con pesádela como a baronesa esvaecía, transfigurábase e convertíase en a Loca Xoana.

Sí señores, nin mais nin menos que en “Juana la Loca”, a filla dos Reis Católicos e muller de “Felipe el Hermoso”. E que algúns ven reencarnada, po-lo menos co alcume nunha personaxe da localidade.

¡Que mala noite pasou dende entón!

Aínda hoxe lle veñen o maxín, coma si fora unha motoserra os resultados i ecos da:

Tala, Tala, Tala,Tala, Tala, Tala, Tola, Tola, Tola, Tola, Tola, Loca, Loca, Loca, Loca, Loca, Loca, Loca,……

Para GALLARDON: ¡ ALCALDE: Córtate tú la pilila!

O Alcalde de Ares DENUNCIA:

A irresponsabilidade deste grupo da oposición que ainda que asistiron á comisión de urbanismo onde se aprobou a devandita tala á vista dos informes favorables de pesca, asuntos marítimos e medio ambiente da xunta de galicia, non dubidou en difamar ao alcalde

Aparece o Permiso do Concello da TALA DE ARES

lunes, 8 de mayo de 2006

MAS .......... " MAR ADENTRO " , Jorge León


In Memoriam, Jorge León

COMUNICADO FAMILIAR

"Por eso, nosotros, quienes le amábamos de una u otra forma, nos negamos a las especulaciones, el trapicheo, la miseria de los aprovechados, los arribistas, los buitres que acuden sólo cuando hay un cadáver fresco".
"Él amaba la vida de una forma apasionada, tanto, que incluso después del accidente que le dejó postrado e inmóvil, siguió creando, disfrutando de mil cosas, acumulando amigos, experiencias y emociones", recuerdan sus allegados cuatro días después de conocer su muerte.

'Ha logrado escapar de su propio infierno'
El desenlace, aseguran los familiares y amigos de este segoviano de 53 años, "estaba anunciado, a nadie ocultó su deseo de liberarse de la atadura cruel a que le condenó un accidente" y "desde su blog en Internet expuso sus ideas, sus convicciones más profundas, las reflexiones sobre la vida y la muerte que a todos deberían hacernos meditar".
"Y es ahora, cuando ya no está, cuando ha logrado escapar de su propio infierno, cuando todos se vuelven a mirarlo, cuando todos se asombran de lo ocurrido, cuando los medios de comunicación se llenan de especulaciones, análisis y debate..."

"Jorge no quería convertirse en otro Ramón Sampedro, no era 'superman' postrado en silla de ruedas, no era la chica de 'Million Dollar Baby' que se queda pentapléjica en un ring de boxeo. Jorge era él, profesional de la sanidad, artista, escritor, escalador, espeleólogo, creativo, inteligente y vital".
"Por eso, nosotros, en su nombre", dicen los autores del comunicado, "pedimos a las personas de bien que respeten su memoria, que no le juzguen, que no le condenen, que no manipulen su muerte ni su vida". "El derecho a una muerte digna, humana, sin dolor, sin sufrimientos añadidos al propio hecho de morir, fue la bandera que llevó en vida desde su silla de ruedas".
"Nosotros, en su nombre, seguimos pidiendo lo mismo: la regulación legal de la eutanasia para que nadie añada sufrimiento innecesario al ya insoportable sufrimiento de quienes no tienen futuro ni calidad de vida", añaden sus familiares y amigos.

"Si alguien quiere saber algo de esa persona llamada Jorge León, que contemple sus esculturas y sus pinturas, que lea sus textos en su página de Internet. Es su legado, es lo que queda de la gente cuando morimos, porque todos hemos de morir. Pero queremos hacerlo con dignidad, sin sufrimiento, sin dolor añadido, sin que se persiga a esa mano que acercó un vaso a una boca sedienta de libertad, de dignidad y de paz".

miércoles, 19 de abril de 2006

SEMANA ARESANA DE PASION REPUBLICANA

Reddite ergo quae sunt Caesaris, Caesari: et quae sunt Dei, Deo. (Mateo 22, 21)

"Dar al César lo que es del César, y a Dios lo que es de Dios"

El Alcalde aresano, aludiendo a algunas críticas de la Cofradía del Nazareno dijo: «quen debería estar enfadado coa organización da Semana Santa sería o Concello, xa que nin tan sequera reservaron o banco na igrexa para as Autoridades.


E matinamos que se quedou corto, pois que menos que uns Reclinatorios de Terciopelo e un Palio Sedoso, para que as Autoridades sairan a pasear po-las rúas, tal como facían co seu admirado Caudillo.

¡Aqueles si que eran tempos que moito se añoran!

E engadieu a Primeira Autoridade do Concello:

«Na confraría hai xente moi identificada cun partido político que o único que intenta é politizar os actos relixiosos»


Parece ser... , que son infiltrados dos socialistas Paco Vázquez e Pepe Bono.
Ainda que nas derradeiras datas tamén pode andar algún Confrade con afinidade o Crego irlandés Alec Reid, que anda de Aberri Eguna, po-lo País Vasco.

E XA QUE ESTAMOS CONMEMORANDO O 75 ANIVERSARIO DA REPUBLICA, A DERRADEIRA ETAPA DEMOCRATICA ANTERIOR A PRESENTE, CONVEN TAMEN RECORDARLLE A EIREXA QUE:

Durante a Guerra Civil Española (1936-1939) a Igrexa Católica alineouse sen disimulo con un dos bandos en contra do outro. Podería haber mantido unha posición de neutralidade, ou haber intentado mediar, ou haberse dedicado a labores de asistencia humanitaria. Po-la contra, santificou a uns (os nazionais, os bos) i satanizou aos outros (os roxos, os malos); alentou as purgas i execucions dos malos (po-lo visto, eso e o que entendía por caridade cristian). E chamou ao que era una sublevación militar, ou unha guerra civil si se quere, "Cruzada" e "Guerra Santa"

E ainda oxe, cóstalles pedir perdón. E seguen a lanzar soflamas dende a

Radio Popular da COPE

Losantos amenaza a Fraga con sacar los trapos sucios, llama Maricomplejines a Rajoy y azuza a los Populares a una Nueva Cruzada, que ya quisieramos saber con que intenciones. Buenas no son desde luego ... y parte del clero se calla. Algunos ya empezaron a darle Hostias.


Trás las críticas de Fraga a la Cope

La recomendación de Manuel Fraga a la cúpula del PP de no escuchar a la COPE y recuperar la vocación centrista del partido no le ha gustado en absoluto a Federico Jiménez Losantos quien amenazó al presidente fundador del PP con rememorar su pasado franquista y desvelar cómo se lleva "con Don Mariano y cómo apoya a Gallardón".

Éste era el "aviso a Génova" de Losantos: "En la COPE, a diferencia de otros medios no le decimos a Rajoy lo que tiene que hacer, ni siquiera le dijimos a usted Sr. Fraga que tenía que irse, a pesar de lo que sabía todo el mundo. Por su empeño de seguir en el poder como fuera, el PP perdió las elecciones y ha perdido el poder", aseguró el periodista en respuesta al comentario de Fraga en contra de la emisora episcopal.

Pero la crítica no quedó ahí porque acto seguido recriminó al presidente fundador del PP su pasado franquista. "Un ministro de la dictadura no puede dar muchas lecciones de democracia", dijo y más tarde añadió que no quería presiones "en un sentido ni en otro", porque de lo contrario, "vamos a empezar a hablar de lo que no hemos querido hablar en estos años, empezando por el ministro de Franco, Don Manuel Fraga Iribarne, a ver si va a resultar que los pájaros le disparan a las escopetas. ¿Queda claro? Y si no lo repetiré setenta veces. Que no nos mareen y no nos maree usted, D. Manuel, porque entonces tendremos que empezar a hablar de cómo se lleva usted con D. Mariano y como apoya a Gallardón", aseguró un ofendido Losantos.

Romayo de Chanteiro

sábado, 1 de abril de 2006

De Risa y de Veras - Más Tomate en Salsa Rosa













El urbanismo municipal alimenta la especulación y la corrupción............- (ver todo lo de Galicia)

En el Ayuntamiento de Marbella se han producido numerosos episodios de corrupción, debidos fundamentalmente a actuaciones de especulación urbanística, que se han plasmado en procesos judiciales a concejales y a sus tres últimos alcaldes: Jesús Gil, Julián Ilvarez y Marisol Yagüe.

El principal escándalo al que se ha enfrentado la actual alcaldesa de Marbella, Marisol Yagüe, es el caso Copasur, en el que el administrador de Construcciones Copasur, Alberto Piñana, la denunció por el impago de un millón de euros por las obras de reforma en su casa y aseguró que intentó pagar una parte de las mismas con dinero municipal.

Jesús Gil se tuvo que enfrentar al denominado caso de las camisetas, relativo al desvío de más de 2,7 millones de euros del Ayuntamiento de Marbella al club Atlético de Madrid en tiempos donde el fallecido Jesús Gil era alcalde.

Por el nombre de Banana Beach es el conocido el caso relativo a una licencia de obras concedida en 1998 por el Ayuntamiento de Marbella, presidido por Julián Muñoz, para edificar viviendas, locales y aparcamientos, en la zona conocida como Banana Beach de Marbella, en un área calificada como suelo rústico en el PGOU. El 29 de marzo de 2005, Muñoz fue condenado a seis meses de cárcel por el asunto.

CASO DE ORIHUELA

"...eso de ser alcalde me suda la polla. Yo lo que quiero es mangonear por detrás.

Unha aproximación xa en Ares, según dicen .......

E oxe un lóstrego de esperanza..... con bos augurios. Que debían abondar.

As coñas e "nanadas" do


Asunto: Xa está ben!!!!
Pois a min pareceme que co que está caendo, sería ben que os ciudadanos foramos articulando unha contestación para frenar a carreira que leva o Sr. Cendán....Naturalmente, refírome parar as cafradas, a parar as ilegalidades, a parar o soberano ridículo que facemos ( sempre o nome de Ares asociado ás "nanadas" ) nos medios informativos, e a parar a sangría que supón para as arcas municipais o ter que estar un dia si e outro tamén nos xulgados. Por eso recomendo á oposición municipal que non metan máis temas nos tribunais ( con cargos para os amigos de Cendán ) e se preocupe de aglutinar á xente para conseguir quitarnos este mal soño... Polo demáis, parabéns á Secretaria do Xulgado e a toda a xente que estivo con ela nesta loita. UN exemplo de dignidade frente a tanto revanchismo e chulería: HAI QUE BOTALOS !!!!

Asunto: Abogados
Gostaríame saber canto está a gastar o Concello en avogados que intentan defender cacicadas, e quenes son eses avogados, porque igual teñen un chiringuito montado e estánse a reir eles de todo o mundo coa recadación que levan. - Pilar.

Los abogados son los que votan al alcalde en este pueblo de Ares cada vez que hay elecciones en este pueblo de Ares, y que gana el alcalde, aunque digan que con trampa no puede demostrar nadie nada por el momento en este pueblo de Ares. Y además quiero decir que en este pueblo de Ares se hace todo conforme a la Ley, y no hay nada de lo que avergonzarse en este pueblo de Ares. Manuel 100dan.

Asunto: El pueblo de Ares
Iso que dis ti do pobo de Ares elevado á quinta potencia ,referente a que se fai todo conforme á lei,parece que non les os periodicos, pois ao pintor de brocha gorda estanlle caendo paus uns tras outros.Espero que lle pasen unha boa auditoria ás arcas da casa consistorial do pobo de ares.Asi se podra esclarecer o patrimonio de moitos politiquillos. MARCHESE SEÑOR 100DAN - Xabre mollado.

Asunto: Respuesta - Teniente Colombo
De lo que yo sé, actúan como abogados en los juzgados de Ferrol en representación del concello ( mejor dicho, del Alcalde ) de Ares:

Juan Angel Rodríguez Rozas:militante de CCOO, amigo de caralladas del Sr. Cendán y que, en pago a los "trabajos" puso a su cuñado de capataz del concello sin ningun tipo de examen.
Eduardo Fariñas Sobrino: hermano del militante y ex diputado del PP Hipólito Fariñas.
Germán Acción: parece que respiraba por el PSOE.
NO se si hay mas, pero animo a completar la lista. Lo que no se tampoco es lo que nos cuestan, pero para eso estaría bien que los miembros de la oposición nos informasen ¿ no ?.


Asunto: Defender a un abogado
No acierto a entender las insinuaciones del Teniente Colombo, acerca de la tendencia política de los letrados que defienden al señor 100dan. En una economía capitalista-liberal como esta y con nuestro sistema de justicia, y mediante las oportunas "minutas", cualquiera puede defender a cualquiera. Sr. Colombo usted debería saberlo, pues en USA esto es así tambien, excepto si el reo es negro o sudaca o extranjero o indio en que como no tenga dinero pues el abogado de oficio no se va entregar a defenderle.
Que manía tiene la derecha en España de defenderse de su mierda, lanzando mierda a los demás.
Y perdón que yo como juez no debiera hablar así....
Grande Marlaska

Asunto: Con respeto, Sr. Juez
Sr. Grande Marlaska:
Lamento que V.I. no entendiese que, en mi comunicado, me he limitado a contestar la pregunta que han realizado en este foro. El tema de las tendencias no me lo invento yo, sinó que es una realidad, aún que lamento que lo "variopinto" de las mismas haya dejado descolocado a más de uno.
En todo caso, como es público y notorio que V.I. tampoco es la viva representación da la imparcialidad, le rogaría un poquito de más comprensión hacia las opiniones de los demás.
P.D.- Me parece que en este berenjenal de judicialización de la vida política en Ares, la ciudadanía es la que está siendo tratada como lo que V.I. denomina "negros y sudacas": padecen el despropósito de las actuaciones judiciales y, por encima, tienen que pagarlas con sus impuestos. Eso me parece lo sustancial de este asunto, y lo demás, entiendo que no es sustancial desde el punto de vista procedimental.
Cordialmente.
T.C.


Asunto: Fin
Coincido que el verdadero veredicto de lo que pasa en Ares se saldará con los resultados electorales. Naturalmente, como buen investigador, mi deber es analizar el porqué de las cosas y, honradamente, pienso que atribuir una hipotesis como la comentada a que Ares es un pueblo de masocas parece poco racional, sobre todo si quien lo afirma es una persona tan versada como V.I.
En todo caso y, como ya he reiterado, teniendo en cuenta que mi intervención era para contestar a una pregunta planteada en este foro; considero que cumplido este objetivo sobran otras cuestiones.
Por mi parte: FIN


Asunto: A xuices e investigadores
Creo sinxelamente que, no caso que aparentemente ocupa a G.Marlaska e o Tenente Colombo hai cousas que ás persoas de "a pé" ( con perdón ) se nos escapan. O bon - ou malo - que teñen os foros é que todos podemos tentar recrear a imaxe e mesmo as ideas que en realidade non temos.
Eu prefiro non entrar en avaliacións sobre a capacidade profisional ou tampouco sobre a presunta tendencia política - que eu respecto, porque todos a temos - dos avogados que actúan para o concello de Ares. Teño que dicir, en honor á verdade, que coñezo dun xeito moi directo a capacidade e profisionalidade dun deles, Germán, dado que participou en procesos que teño vivido moi de cerca e que mesmo se resolveron positivamente para os intereses municipais.
Pero penso que sí hai algo transcendente na pregunta que aparentemente deu lugar ao debate entre estes/as dous foreiros/as: o tema de que os contínuos procesos xudiciais nos que está metido o concello de Ares por mor da política que está a desenvolver o seu Alcalde/Grupo de Goberno; ao marxe de disgustos ou ridículos aos que alguén se ten referido, están tamén a custarnos cartos dos orzamentos municipais.
Penso ( en todo caso o verificarei ) que a cantidade que figura nos deste ano achégase aos 12 millóns de pesetas.....Moito máis do que vai para cultura e deportes, sen dúbida. Prometo tamén que, dado que se fixo a pregunta desde o foro, informarei dos gastos que se levan feito neste capítulo; aínda que adianto as dificultades cada vez máis grandes para que os membros da corporación teñamos información do que fai o grupo de goberno. ¿ Qué ocultarán ?
Apertas.
Manoliño.


Asunto: Gracias Manoliño
Manoliño:
Creo que coa túa argumentación das por boa miña exposición da defensa do honor dos letrados que cumplen coa súa obriga de defender a quen lles paga. A súa obriga o seu deber e o seu dereito.
Outra cousa xa e quen paga, si e con cartos de todos os Aresáns xa e outra cousa, pero non e cousa deles tampouco, senon que debe ser o pobo quen lle tire de orellas os seus xestores por malgastar cartos en pleitear en lugar de xestionar. E outra cousa, cando as causas son contencioso-administrativas, ainda e lexitimo tirar do erario público, pois o grupo de goberno pode intentar defender a sua xestión, pero cando sean penais, que pague o culpable si e declarado como tal.

Manoliño, aporta datos cando queiras que ti pareces un personaxe con moita información. GM

Asunto: Grazas ( ainda que non se merecen )
En primeiro lugar, noraboa a Grande Marlaska, xa que non sabía que se expresaba en galego con tanta facilidade. A verdade é que poido facelo desde a primeira mensaxe, e así nos houbesemos entendido mellor. En todo caso, ogallá tivesemos tanta sorte con outros xuices que están en Ferrol e non son capaces de celebrar vodas civís en galego.....

Coincido relativamente nalgunhas manifestacións que fixo anteriormente, aínda que penso que o debate inicial non era sobre a capacidade dos avogados, senón sobre a ética ( supoño que se poderá defender en política ) de quen xudicializa a vida política a conta dos cartos públicos. En todo caso, dou fé que algunha das persoas que actúa de avogado do concello leva amasada unha importante cantidade económica ( da que, como dixen, informarei ) á conta dos procesos nos que nos mete o Sr. Alcalde; que parece que lle complementa bastante o que gaña noutra empresa...
Lamento, eso sí, a cualificación de "personaxe" que me outorga Grande Marlaska, xa que xustamente coincide coa frase que utiliza o Alcalde de Ares para falar da miña persoa. Quero pensar que este é un feito que non pasa do anecdótico.
Apertas. Manoliño


viernes, 17 de marzo de 2006

CRISPACION DE ALDEA Y PERSONALISMO BORREGUIL




Corrupción también es no entenderse.

Abundan los enfrentamientos y denuncias entre ellos, que sólo ocasionan gastos a los ciudadanos, de quienes cobran suculentos sueldos a fin de mes.
La población da la impresión de que, a veces, cuenta únicamente para el aporte contributivo de de tasas y votos. Que es de lo que se mantienen, cual parásitos.

Lo que más les "pone" (como dicen ahora), es fastidiar al contrario. Igualito que en los partidos de fútbol. Puede que esa sea su escuela. ¿Será ahí donde aprenden las tácticas?.

Pero no es extraño que esto ocurra "a nivel" (tambien se dice ahora .... -¡pobre lenguaje!- ) de los "politiquillos de aldea", que se miran en el espejo de sus Jefes de las alturas donde la mentira, manipulación, engaño y corrupción son la tónica dominante. Salvo, claro está, excepciones.

Clase Política
Las personas que ejercen actualmente una actividad pública, son cada vez más una clase, en tanto que grupo del mismo grado, calidad y oficio. Resultando que se han ido conformando como categoría, a medida que olvidaban que representan el interés general, para defender intereses meramente partidarios, cuando no particulares, apartándose así del común de los contribuyentes, con los que cada vez tienen menos que ver.

Hoy día, la entidad clasista de los políticos españoles se ha acentuado y es más patente que nunca, una vez que se ha hecho de la política una profesión ( RAE: “empleo, facultad u oficio que alguien ejerce y por el que recibe una retribución”), con todo lo que ello conlleva. Así, la clase política actual es sustancialmente diferente a la que hace treinta años hizo la transición en nuestro país, de manera más vocacional y menos interesada.

La mayoría de las personas que se dedican a la política hoy en día viven esencialmente de ella. La cosa pública se ha convertido así en su único medio de vida ( cuando no en un negocio, en torno al cual se montan empresas inmobiliarias y despachos de influencias). Así de prosaico. De tal manera que cuando un político cualquiera debate con el adversario de otra formación, lo de menos, en muchos casos, es la esencia ideológica de la cuestión discutida o el significado que la misma tenga para la calidad de vida del ciudadano. En estas circunstancias se olvida de ello, y sólo considera que el otro le está disputando su puesto de trabajo (aparte prebendas y canonjías varias consustanciales al mismo). Y esto es muy serio.¡ Hasta ahí podíamos llegar!.

De otra parte, el político profesional es plenamente consciente de la fidelidad absoluta que ha de guardar a sus líderes, con independencia de que éstos estén o no equivocados o de que sus políticas sean más o menos conformes con el interés general.

Eso es lo que le garantizará su futuro en próximas convocatorias o la recompensa con un puesto liberado, o quizá un "enchufe" o cargo en una "empresa agradecida".

Ha aprendido, en cabeza ajena, que el simple disentimiento le puede costar su no inclusión en las listas de la próxima convocatoria electoral. Y no puede permitirse este lujo, dado que no es una persona con posibles ( en el sentido más amplio de la palabra), ni tiene expectativa profesional alguna. De ahí la existencia de los grupos parlamentarios monolíticos, cuya injustificada intransigencia bloquea la necesaria acción de gobierno y genera crispación en el adversario.

He aquí, la principal causa del mal hacer y la discordia crónica que se han instalado en cualquier tribuna política. A lo que habría que añadir, indefectiblemente, el generalizado bajo nivel de parlamentarios, diputados, alcaldes y concejales, pues la falta de preparación dificulta el entendimiento, aviva la polémica y hace surgir el enfrentamiento.

Quizá, para ocupar un cargo debierán soportar unas pruebas de conocimientos y ética.Sobre todo los que cobran y están profesionalizados.

Romayo de Chanteiro

martes, 7 de marzo de 2006

Medallas a terratenientes , .... Golpes a jornaleros. Diario "EL MUNDO", noticia ...., leer


Según los medios de comunicación, la policía se empleó a fondo contra los jornaleros que protestaban ante el Teatro de la Maestranza de Sevilla por el nombramiento de la duquesa de Alba como hija predilecta de Andalucía. La verdad es que los jornaleros consideran una verdadera provocación que una de las terratenientes más ricas de Europa, que recibe una parte muy jugosa de las subvenciones de la UE, se nombrada hija predilecta de Andalucía por un gobierno socialista, en lugar de ser nombrada hija predilecta por parte de la prensa del corazón y los programas rosas de la televisión.

El secretario general del SOC, Diego Cañamero, lo explicaba con toda la crudeza: “La duquesa de Alba posee 34.000 hectáreas en toda Andalucía, entre ellas 16 fincas en Córdoba y seis en la provincia de Sevilla, por las que recibe cerca de dos millones de euros en concepto de subvenciones europeas (...) ¿Cómo se puede recibir un premio por ser rico, después haber explotado a tus abuelos y padres?”.

De sobra sabemos que el campo europeo, y por supuesto el español, es un agro subvencionado (uno de cada cuatro euros de la renta agraria procede de las subvenciones) por razones sobre todo demográficas: para fijar a la tierra a una población campesina que no encuentra trabajo suficientemente remunerado. Hay países, como Reino Unido, donde el peso del campesinado es menor, que piden una revisión profunda de este concepto, pues un campo fuertemente subvencionado es, además, menos competitivo.

Algo habrá que hacer, porque al final en lugar de revertir sobre ese campesinado, el dinero de las subvenciones cae como un maná sobre los grandes terratenientes, como el duque de Westminster (655.000 euros), la reina Isabel II (800.000), o el príncipe Carlos (327.000).
En España las cifras son mucho más abultadas. La duquesa de Alba y sus hijos se embolsaron en 2004 por este concepto 1,8 millones de euros, los hermanos Mora Figueroa-Domecq, 3,6 millones, los hermanos Hernández-Barrera, 2,4 millones, y Nicolás Osuna García, 2,29 millones, por poner los ejemplos más notables. Tan es así que el 40% de lo que España recibe por el PAC (Política Agrícola Común) se lo lleva el 3% por ciento de los grandes productores.

Nada tenemos contra Cayetana Fitz James Stuart, duquesa de la muy noble casa de Alba, ni contra el que tuvo la ocurrencia de proponerla como hija predilecta, pero suponemos que si alguien merece una medalla son sus jornaleros, porqueros, palafreneros y criados que tanto brillo sacan a diario al escudo ducal, con su sudor y su mierda de sueldo.La medalla de la duquesa debiera ser de los jornaleros, o al menos un un mejor trato por parte de la policía.

martes, 28 de febrero de 2006

El TSXG dirimirá entre Concello y Xunta por el plan de llevar el centro de salud a Pedrós

DOG Nº 39
Viernes, 24 de Febreiro de 2006

Resolución do 17 de febreiro de 2006, da Secretaría Xeral da Consellería de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes, pola que se emprazan os interesados no recurso contencioso- dministrativo 4557/2005, interposto polo Concello de Ares, contra a Resolución do 10 de novembro de 2005 pola que se denega a aprobación definitiva da modificación puntual do Plan Xeral de Ordenación Municipal do Concello de Ares para o centro de saúde.

Para os efectos de darlle cumprimento ao solicitado polo presidente da Sección Segunda da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior deXustiza de Galicia, en relación co recurso contencioso-administrativo número 4557/2005, interposto polo Concello de Ares, contra a Resolución do 10-11-2005 pola que se denega a aprobación definitiva da modificación puntual do Plan Xeral de Ordenación Municipal do Concello de Ares, para o centro de saúde; esta secretaría resolveu ordenar a remisión do correspondente expediente ao Tribunal Superior de Xustiza de Galicia.

O que se notifica para xeral coñecemento de todas as persoas interesadas no procedemento, emprazándoas para que poidan comparecer como demandadas nos autos no prazo de nove días, de acordo co disposto no artigo 49.1º da Lei 29/1998, do 13 de xullo, reguladora da xurisdición contencioso-administrativa.

Santiago de Compostela, 17 de febreiro de 2006.

Luis Vázquez Rodríguez
Secretario xeral da Consellería de PolíticaTerritorial, Obras Públicas e Transportes

domingo, 26 de febrero de 2006

Oxe 26 de Febreiro, desde o meu


FAI XA 25 ANOS:




En aquella sesión extraordinaria de la Corporación Aresana, presidida por el primer Alcalde socialista de esta nueva etapa democrática José Cortiñas Gil, de grato recuerdo por sus convicciones democráticas:

El nuevo y único concejal Popular entonces y actual todavía, José Luis Cendán Fernández decía que la manifestación contra la intentona golpista carecía de sentido, ya que - en su opinión - no estaban esclarecidos los hechos que originaron aquel intento golpista protagonizado como cabeza visible por Tejero.

Luis Cendán acababa de tomar posesión como concejal en fechas recientes, en sustitución de José Antonio Rodríguez López "O Marruán", expulsado de Alianza Popular por díscolo y no seguir la línea política del partido, lo que se consideró "una falta grave de indisciplina libremente expresada y asumida".

"O Marruán", llevaba solamente otro año de concejal y había sustituído a Eugenio Margharetto, también dimitido despues de un año desde las primeras elecciones democráticas del 1979 en que se presentara por Coalición Democrática.

Curiosamente ahora, el ex-coronel de la Guardia Civil Antonio Tejero Molina reapareció hace unos días manifestándose a favor del referendum en contra de la reforma del Estatut catalán, que promulga el Partido Popular.

Y la intentona golpista todavía genera controversias y puntos oscuros.

sábado, 11 de febrero de 2006

¡ ALA ES GRANDE !, ¡HABEMUS PACUS!, Se obró el milagro: Un Obispo para La Curuña.

Escudo da Santa Inquisición



O Profeta Mahoma, que tantas mortes ven orixinando








Logrados los bienes terrenales en La Curuña,...
vamos a por los celestiales en el Estado Vaticano.

Religiones, sectas, inquisición, cruzadas, yihad,..... = ..... Poder de dominación por el primitivismo, ignorancia y anticultura.

Pero todas eh!, no solo la musulmana. Esta es peligrosa ahora por su fundamentalismo e
integrismo, aliado con el poder polítco y la ignorancia de sus creyentes que viven como en
la Edad Media.
Todas las religiones son organizaciones absolutistas, que siempre están en posesión de la
Verdad y prometen en otra vida lo que se niega es ésta.
Todas son perniciosas para la humanidad, pues predican unos valores morales aceptables,
pero luego practican un dominio y esclavización de las personas, principalmente de las que
no comulgan con sus ideas y son objeto de persecución y linchamiento, invocando a su Dios
de turno.

Terrible es ya cuando el poder religioso se alía con el político. Caso de los
fundamentalismos musulmanes o en épocas pasadas de inquisidores, sean los Reyes Católicos o
durante la España de Franco, en la que el Dictador era paseado bajo palio, nombraba los
Obispos, se rezaba por el Caudillo en las misas y era casi de obligado cumplimiento la
confesión y asistencia a la Santa Misión.

Todavía en ésta época la Religión sigue teniendo privilegios. Cobran del Estado, no pagan
impuestos, hacen proselitismo en los medios de comunicación y las "autoridades" acuden a
las procesiones y presentan las Ofrendas en la parfernalia de celebraciones y actos
litúrgicos. Todo esto atufa a primitivismo e incultura que van asociados a un presuntuoso
respeto y empaque hipócrita, que ¿cómo no?, respetamos pero no compartimos.

CONSIDERACIONES

Religion.
Tema polémico allá donde convivan aquellos que creen en ese cuentacuentos repleto de mitos
y apariciones celestiales, con aquellos otros con los pies en el suelo. Ni hace falta decir
cual es el posicionamiento entre estos dos bandos.
Hay que intentar conseguir la máxima objetividad, ver las cosas como realmente son. Por
tanto, rezos y ceremoniales deben carecer de toda lógica.
No obstante, hay un tiempo en la niñez en el que se creen a pies juntillas en todas esas historias. Es
evidente que de pequeño, criado en una familia católica practicante (y tan estricta que uno
de los castigos habituales era poner con los brazos en cruz y rezar no-sé-ni-cuántos
Padres Nuestros), se sigue la doctrina bíblica imperante e la familia y entorno. Si en aquel tiempo se creía en Papá Noel o en el Ratoncito Pérez, ¿por qué no en esto?
Incluso en la adolescencia se rezaba con el primer cajón de la mesita de noche abierto,
repleto de estampitas, esquelas y piedras. Debe ser comprensible que una persona a esa
edad, llena de inseguridades y de incertidumbres, se tuviese que acoger a algo que desde
siempre le han predicado que ofrece amparo. Pero pasado ese tiempo y ver que por más que se reza no se ve un rayo de piedad por ninguna parte, se empiez a dejar de creer en estas cosas.

No se niega que en algún momento de la historia haya existido un tal Jesús o un tal Mahoma.
Pero eso son hoy, historia. ¿Qué es eso que dicen de que un Dios te esté mirando desde arriba? Si lo
hubiese, que deje de chismorrear y ayude a la gente que lo necesita. No parece justo que esos devotos dediquen muchas horas de su vida a algo que prácticamente, en verdad, no les va a reportar nada. Si quieren sentirse protegidos, mejor abrazarse a alguien que queremos pero que existe, por quien sí que realmente podemos hacer algo. Y no veáis la rabia que da cuando se ve a la gente postrarse ante muñecos en la iglesia o azotarse en las procesiones. Es de locos. Pero hay que ser tolerantes y todo ese teatrillo hay que
respetarlo.

En cuanto a la Iglesia... ¡Qué decir de esa agrupación que se aprovecha de lo que dice un
libro gordo para dar miedo y hacer que los creyentes se rindan a sus normas (la de la
institución)! Realmente se trata de una interpretación, porque qué de veces se oye a
colectivos gays que afirman que La Biblia no prohíbe las relaciones entre personas del
mismo sexo. Lo que pasa es que los curas leen lo que quieren para llevarnos a su terreno, y
eso sí que es crear intolerancia (ahí están luchando con uñas y dientes contra la Ley
Orgánica Educativa, para seguir captando adeptos desde la escuela, aprovechando la
ingenuidad de los niños). Por otra parte, fijaos cómo los curas están cubiertos de joyas y de obras multimillonarias.

¡Tienen hasta su propio Estado! ¿Creéis que todo esto lo han sacado de su trabajo (si es que hacen algo que se catalogue así)? Mucho predicar con la solidaridad, pero no hay quien los despegue de sus cálices de oro ni de los "greatest hits" de Miguel Ángel. El haber estudiado la Historia nos ayuda a abrir aún más los ojos: Durante
la Edad Media, especialmente, la Iglesia se aprovechaba de la inseguridad de la gente para llenarse los bolsillos. Sí, señores. Moríos de vergüenza, porque entonces la confianza en sí mismo se compraba. Como veréis, la historia se vuelve a repetir en nuestros días prácticamente. De todas formas, no todos en la institución gustan de vivir "amarquesados". Otros (algunas pocas excepciones) poseen la suficiente inteligencia para ver que la verdadera misión es dedicarse a los demás, rescatarlos de la pobreza y de la tristeza, que siempre hemos supuesto que ese es el auténtico objetivo del entramado eclesiástico.
Se podría despotricar mucho más sobre la Iglesia o Agrupación de Simpatizantes por la Sed de Poder, que lo mismo da. Pero tampoco es cuestión de escribir aquí un libro con ideas y mis aventuras completas. Para eso está La Biblia, ¿no?

ALGO MAS

Según la religión católica: la tierra era plana, estaba fija y constituía el centro del
universo. Los sacerdotes católicos se apoyaban para sostener estas mentiras, en la Biblia,
donde según el Apocalipsis capitulo 7, versículo 1, nos habla de los "cuatro ángulos de la
tierra". Según dicho libro, el movimiento de los astros se debía a que "El cielo se mueve
como un libro o pergamino que se enrolla" Isaias capitulo 34, versículo 4 y Apocalipsis
capitulo 6, versículo 14.

De acuerdo con la Biblia, el sol y la luna eran simples luminarias creadas tan solo para
que "luciesen sobre la tierra y la alumbraran, el sol se creo para alumbrar de día, y la
luna para alumbrar de noche" , Génesis capitulo 1 versículos 15,16,17,18. En esa época,
tenia tal poder ese concepto geocéntrico del universo, que se aceptaban como realidad mitos
como los siguientes: una vez Josué, (capitulo 10, versículo 12,13), hizo detener al sol en
su carrera cuando este iba pasando por sobre la aldea de Gabaon. Isaias, por otro lado nos
cuenta, en ll de reyes capitulo 20, versículo 9 y 11 que el hizo retroceder al sol en su
carrera...
En cuanto a las estrellas, se creía que cada una de ellas no era mas grande que una manzana
o un higo, pues según el Apocalipsis llegara el día en que las estrellas del cielo caerán
sobre la tierra como higos de una higuera mecida por el viento. Apocalipsis capitulo 6
versículo 3.

La Inquisición, fenómeno ideológico-político que llevó a la hoguera y a los lugares de
torturas a cientos y miles de hombres y mujeres acusados de "herejía". Giordano Bruno,
importante pensador, Miguel Servet profundo investigador del cuerpo humano, fueron llevados
a la hoguera por cuestionar los dogmas católicos o los absurdos de la biblia cristiana,
Galileo Galilei fue obligado a "abjurar" de algunos descubrimientos. Kepler fue perseguido
por sus descubrimientos astronómicos y sus tesis contrarias al dogma cristiano.

Lo anterior viene a cuento porque últimamente el Vaticano ha pretendido engañar a las
gentes con el cuento de arrepentirse y perdir perdón a la humanidad por las persecuciones
inquisitoriales del pasado. El Vaticano intenta ocultar el hecho cierto de estar actuando
en similar forma a como lo hacía en épocas pasadas.

Lo real es que la Iglesia católica sigue ejerciendo la represión al pensamiento y a las
conductas humanas que no se someten a sus dogmas y criterios. En efecto, se sigue
estigmatizando el sexo no "bendecido" por los clérigos, se discrimina y reprime a los
homoxesuales; últimamente el Vaticano se ha pronunciado contra la clonación humana y
muchos gobiernos la han erigido en delito bajo pretextos moralistas de origen religioso.
El Vaticano y las Iglesias de todas las religiones siguen reprimiendo el pensamiento libre,
se erigen en supuestos depositarios de la verdad y todo aquel que no se les somete es
anatematizado como en los tiempos de la Inquisición medieval.

La causa de esta conducta de las Iglesias se encuentra en que la ciencia va descubriendo,
cada día más, la verdadera esencia de los fenómenos del Universo, la Naturaleza y el ser
humano como especie y como individuo. La ciencia va develando la mentira de las religiones
y ello significa el desmoronamiento de las estructuras eclesiales y el fin de la prédica
mentirosa de las religiones.

El supuesto arrepentimiento vaticano por los crímenes del pasado no es más que un velo para
cubrir los que hoy comete contra los derechos humanos en lo que se refiere a la libre
expresión y determinación del individuo. Millones de personas gimen bajo el peso de
supuestas culpas y pecados que los clérigos les hacen creer que han competido.
Se aprovecha el bajo nivel cultural de las gentes para medrar sobre su ignorancia y su miseria.
Quienes sentimos la verdadera realidad del ser humano debemos denunciar en forma franca y
valerosa, en todos los tiempos y lugares del planeta, las mentiras de todas las religiones
y la doble moral de sus respectivos jerarcas y funcionarios de todos los niveles.
UNHA MOSTRA EN GALICIA
As Miegas de Cangas e a Inquisición

Entre 1619 e 1628 numerosas mulleres de Cangas foron xulgadas polo Tribunal do Santo Oficio (Inquisición) por suposta "bruxería". Hoxe en día sabemos que aquelas desgraciadas, que acabaron confesando atrocidades a forza de espantosos tormentos, foron en realidade víctimas dunha invención dos inquisidores. A "caza de bruxas" estivo directamente provocada polo emprobecemento xeral que seguíu á invasión turca de 1617. A pequena nobreza víu descender as súas rendas de xeito alarmante, polo que buscou por tódolos medios os recursos necesarios para mante-lo seu nivel de vida. A Inquisición, integrada case exclusivamente por membros deste grupo social, foi un eficaz medio para logra-lo seu propósito.O obxectivo primordial era arrebatar a certas persoas os seus "dereitos de presentación" en capelas e freguesías. Consistía este dereito en que os sucesores do fundador dunha igrexa podían propoñer ó seu titular cando quedase vacante, e á súa vez participar dos beneficios que aquela xerase. Para disimular o seu reprobable propósito, mesturaron algunas que si os posuían con outras que eran "pobres de solemnidade". Moitas delas atopábanse totalmente desamparadas, por ter quedado viúvas tralos tristes sucesos de 1617.Este foi o caso da máis famosa das supostas "meigas" de Cangas, ou polo menos a que máis trascendeu do seu tempo, inmortalizada en cantares como o que di:
"Ay que soliña quedaches, María, María Soliña".
Esta cantiga parece indicarnos que as xentes a lembraron, maís que como maléfica e perniciosa bruxa, como unha pobre e desgraciadísima muller, reflexo de tódolos sufrimentos do pobo.María Soliña, posuidora de dereitos de presentación en Aldán e Moaña, entrou nos cárceres secretos da Inquisición no 1621. Todo o proceso foi dirixido a demostrar que esta inofensiva muller gozaba de poderes demoníacos, capaces de provocar incontables males, e que entregara a súa alma ó diaño. Pero foron as propias confesións de María Soliña, provocadas polo suplicio, as que chegaron a roza-lo paroxismo. Asegurou ser bruxa dende había máis de 20 anos, e ter tido actos nefandos co demo durante longo tempo, o cal se lle aparecía en forma de home.E mentres isto declaraba, María Soliña suplicaba clemencia ó Tribunal e proclamaba o seu arrepentimento, pois aseguraba que xamais renegara de corazón de Noso Señor, senón só de palabra. Todo isto revela a desesperación anímica desta muller, como consecuencia dunha terrible tortura física e psicolóxica. O 23 de xaneiro de 1622 chegou por fin a sentencia. Foi condenada cunha confiscación de bens, debendo porta-lo hábito penitencial durante medio ano. Non sabemos se chegou a cumprir toda a pena, pois probablemente a súa vida non durou moito máis. As secuelas físicas do tormento non podían deixar de notarse nunha muller de 70 anos de idade. A súa acta de defunción non foi atopada aínda. Tal vez algún día descubramos onde repousan os seus castigados restos.Outras moitas "bruxas" foron xulgadas durante estes anos. Mulleres como Catalina de la Iglesia, que confesou ter matado a cinco criaturas. Ou como Elvira Martínez, Teresa Pérez, María dos Santos,…estas pobres infelices merecen o respeto dos heroes anónimos dun pobo que houbo de sufrir, estoicamente, os abusos e a avaricia infame dus poucos. Tal vez próximas investigacións aporten nova luz sobre as súas vidas, pero a memoria colectiva as lembrará non como meigas, senón como o que realmente foron, persoas de carne e óso, con tódalas súas miserias e grandezas.

viernes, 27 de enero de 2006

APARCAMIENTOS RESERVADOS DISCAPACITADOS, en la Comarca





Aparcamientos reservados para personas con movilidad reducida en esta Comarca
Vamos intentar hacer una relación de las plazas de Aparcamiento Reservado para Minusválidos que hay en la Comarca.
Según vayamos conociendo su número y lugar de ubicación lo iremos poniendo aquí.
De momento esta es la primera información que pudimos obtener. Haremos los cambios necesarios según conozcamos las variaciones que se produzcan.

¡Enhorabuena! a todos los que se destacan por cumplir con esta demanda social. Y pedimos para los otros, un poco más de sensibilidad con el gran problema de facilitar aparcamiento a quien más lo necesita.

FENE

INFORMACION SOBRE RESERVA DE APARCAMENTOS DE MINUSVÁLIDOS E LUGARES NOS QUE SE ATOPAN UBICADOS.

Que en relación coa petición realizada a esta Policía Local na que se pide emitir informe sobre aparcamentos de minusválidos existentes neste Concello e lugares nos cales se atopan ubicados, e realizada inspección ocular destes a relación é a que de seguido se detalla:

PARROQUIA DE FENE
-Avenida do Concello ( 1 praza), ubicada fronte á Casa Consistorial.
-Avenida Naturais ( 1 praza), ubicada fronte ó inmoble nº 44.
-Avenida das Pías (1 praza), ubicada fronte ó inmoble nº 8.

PARROQUIA DE PERLÍO
-Rúa Hortela (1 praza), ubicada fronte ó Restaurante a Cepa.
-Avenida do Tarrío (1 praza), ubicada fronte ó Centro de Saúde
-Avenida do Tarrío (1 praza), ubicada no aparcamento do Supermercado “Eroski”
-Rúa Antonia Montero (2 prazas), ubicadas no aparcadoiro habilitado nas inmediacións do Apeadoiro do tren en Perlío.
-Rúa do Medio (1 praza), ubicada no aparcadoiro da Piscina Municipal.

PARROQUIA DE SAN VALENTÍN
-Avenida do Mar (1 praza), ubicada fronte ó innoble nº 10.
-Avenida do Mar (2 prazas), ubicadas no aparcadoiro do Supermercado “Mercadona”
-Avenida da Cooperación ( 1 praza), ubicada nos estacionamentos en batería fronte á Caixa Galicia.

PARROQUIA DE BARALLOBRE
-Polígono Vilar do Colo (2 prazas), ubicadas no aparcadoiro da Estación de Servicio.
-Estrada da Palma AC-133 (1 praza), ubicada fronte ó inmoble nº 107 no lugar do Piqueiro.

PARROQUIA DE MANIÑOS
-Estrada da Palma AC-133 (1 praza), ubicada fronte á sucursal “Caixa Galicia”

PARROQUIA DE MAGALOFES
-Aparcadoiro privado do Restaurante “Muíño do Vento” ( 2 prazas)
-Aparcadoiro privado do Restaurante”Mesón de Feal” (2 prazas)

PARROQUIA DE LIMODRE
-Aparcadoiro da praia de Río Sandeo (1 praza)


Fene, 11 de xaneiro de 2006.

O Xefe da Policía Local.




NARON


O Xefe da Policía Local, en relación coa súa solicitude, lle comunica que:

As prazas destinadas a estacionamento para minusválidos e a súa ubicación é a seguinte:

- Rúa Cataluña. 4 prazas.
- Rúa Ferrol 2 prazas.
- Rúa Lugo 2 prazas.
- Rúa 25 de Xullo 2 prazas.
- Estrada Castela 2 prazas.
- Praza do Concello (Xuvia) 1 praza.
- Rúa Río Castro 1 praza.
- Rúa Finca Federico 1 praza.

O que lle informo para o seu coñecemento e efectos oportunos.
Narón, 02 de Xaneiro de 2006.

O XEFE DA POLICÍA LOCAL



FERROL

SITUACION DE LAS RESERVAS DE APARCAMIENTO PARA PERSONAS DE MOBILIDAD REDUCIDA EN LA CIUDAD DE FERROL.

ZONA CENTRO DE LA CIUDAD:

01) Rúa Magdalena 204, esquina rúa Méndez Núñez y frente al Ateneo, una plaza.
02) Rúa Concepción Arenal, frente al Centro Cultural Torrente Ballester, una plaza.
03) Rúa Iglesia, manzana de Méndez Núñez a Coruña, frente al Mercado, una plaza.
04) Rúa Iglesia, esquina Concepción Arenal, frente a la Plaza de Galicia, una plaza.
05) Plaza del Callao, una plaza.
06) Rúa Lugo, esquina a Real, frente al edificio de Servicios Sociales, una plaza.
07) Rúa Rubalcava, esquina María, parte lateral del Palacio Municipal, dos plazas.
08) Rúa Pardiñas, proximidades del Palacio de Justicia, una plaza.
09) Rúa La Coruña, frente al Palacio de Justicia, una plaza.
10) Rúa María, esquina a Sánchez Barcaíztegui, proximidades del Centro Comercial Superior, una plaza.
11) Plaza de las Angustias, con el Cantón de Molins, frente a la rúa Carmen, dos plazas.

ZONA DE ESTEIRO:

01) Rúa Españoleto con la Plaza de Camilo José Cela, confluencia con Rochel y en las proximidades del edificio de la Xunta de Galicia, tres plazas.
02) Rúa San Amaro con Espoz y Mina, frente a la Comisaría de Policía, una plaza.
03) Rúa Soto, esquina a Velázquez, una plaza.
04) Rúa Eduardo Pondal nº 15-17, una plaza.
05) Rúa San Ramón, frente a la Escuela de Enfermería y Graduados Sociales de la Universidad, una plaza.
06) Rúa San Roque y Animas, frente al Polideportivo de Esteiro, tres plazas.
07) Rúa Colón, esquina Mendizábal, cinco plazas.
08) Rúa Naturalista López Seoane, frente a las oficinas de la Diputación Provincial, una plaza.

ZONA DEL ENSANCHE “A”:

01) Rúa Cataluña, manzana entre la Ctra. de Castilla y Cuntis, frente a urgencias del Centro de Salud, dos plazas.
02) Rúa Cuntis 32, tramo entre Cataluña y Miguel de Cervantes, una plaza.
03) Rúa Pintor Pérez Villamil, esquina a Pontevedra, una plaza.
04) Travesía del Inferniño, proximidades del Centro Cultural Carballo Calero, en el tramo comprendido entre Río Lerez y Fontaiña, una plaza.
05) Rúa Ministro Patiño, tramo de Alcalde Usero a Ourense y frente a un establecimiento de ortopedia, una plaza.

ZONA DE CARANZA:

01) Rúa Mondoñedo, frente al Tanatorio, una plaza.
02) Rúa Pardo Bazán, esquina Castelao y frente al Polideportivo, una plaza.
03) Rúa Lepanto, frente al bloque 33, dos plazas.
04) Rúa Pio V, una plaza.
05) Avenida de Castelao, frente al centro de drogodependencia de Asfedro, una plaza.
06) Viviendas de Bazán, próximo a la nueva Avenida de entrada a Caranza por Tejeras, tres plazas.


ZONA DE ULTRAMAR:

01) Rúa Sánchez Calviño, frente a la confluencia de la calle Paraguay, dos plazas.
02) Rúa Nicaragua, esquina a Ctra. de Castilla, dos plazas.
03) Rúa Barbeito, esquina a Ctra. de Castilla, dos plazas.

OTRAS ZONAS:

01) Ctra. del Puerto, frente a FIMO, tres plazas.
02) Campo de Fútbol de La Malata, tres plazas.
03) Rúa Los Navegantes con Ceso Emilio Ferreiro y Plaza de Canido, una plaza.

Ferrol, 20 de marzo de 2006
El Sargento de Señalización




PONTEDEUME
No Concello de Pontedeume na actualidade hai 10 prazas destinadas para aparcamento das persoas con minusvalidez. A sua situación e a seguinte:

- Avenida Ricardo Sánchez tres prazas:
. frente á farmacia
. diante da libería Ancora
. diante o Centro de Saude´
- Na Praza de Rosalía: diante a Cafeteria Tino`S
- Na Avenida Saavedra Meneses: nas aproximacións a parada de taxis.
- Na Avenida de A Coruña: diante do Centro Municipal de Maiores
- Na Rua Betanzos.
- Na Rua Couceiro Freixomil : diante da Biblioteca Municipal
- Na Avenida Doctor Villanueva: diante do Mesón TxT

Esperando que estos datos sexan os que precisan. Atentamente:
Fini Tenreiro. Traballadora Social

VALDOVIÑO

Según nos informan, no existe ninguna plaza de aparcamiento reservado para minusválidos. Incluso la entrada al Ayuntamiento tampoco está adaptada.

NEDA

Nos informan de que “lamentablemente este Ayuntamiento no dispone de ninguna plaza de estacionamiento reservada para minusválidos, si bien dispone de otros servicios, como un elevador en el Concello y un ascensor en la Casa de la Cultura, amén de aceras y algún paso en la vía pública acondicionado para tal”
CABANAS

Dos aparcamientos situados en, paseo de la playa y centro de salud (Porto)



MUGARDOS

1- Plaza enfrente al Concello. Tiene señalización horizontal y vertical
1- Plaza en Contramaestre Casado (Centro Cívico y Correos) para uso de los dos servicios.Tiene solo señalización horizontal.
2- Plazas en Casas Baratas
1ª- Situada enfrente a la Casa de la Cultura
2ª- Situada para acceso al parque de los Carneros. Ambas con señalización horizontal y vertical.
3- Plazas en el Puerto
1ª- Delante del Club de Mar
2ª- Estacionamiento de la Avd del Mar frente Bar "A Rampa"
3ª-Estacionamiento en el parque de la Constitución. Todas ellas con señalización vertical y horizontal.
1- Plaza en Centro médico. Solo tiene señalización horizontal
1- Plaza en Colegio CuatroCaminos. Señalización horizontal y vertical.

O SEIXO
1 plaza
que está ubicada enfrente la Sociedad "Amigos da Paisaxe Galega", para disfrute del Casino y del Centro médico que esta allí.

ARES

Hay tres aparcamientos señalizados para minusválidos: en la rotonda de confluencia de la rúa Porta do Sol con la Avenida Saavedra Meneses, en la esquina de Caixa Galicia.

También existe uno señalizado en la plaza Porta do Sol, en la entrada del establecimiento FROIZ, pero “ normalmente está ocupada siempre de forma irregular”

Romayo de Chanteiro

Entradas populares más vistas