"O Mazote" de Ares seguirá sendo "O Mazote", pese ao Concello.
Si, igual que seguirán os nomes aresáns de Besoxo, Alfolí, Pedregal en Redes, Maiobre en Lubre, Pedrechá en Chanteiro e Louseira en Cervás.
Cousa aparte é que co afán inaugurador se quixera agora rebautizar o antigo camiño do Mazote, convertido en Avenida.
E se fixera precisamente co nome dun personaxe "bó e xeneroso", que por certo era fillo adoptivo de Ares dende 1926 e xa tiña dado nome a outro espazo público desta vila, frente "As Alianzas". Pois tamén se lle dera o nome de "Praza de D. Federico García Expósito" ao espazo onde estaba o antigo Tilo, detrás dá Igrexa. Esta praza se remodelou e pavimentou con cargo o Plan Provincial dá Deputación de 1982.
Pero parece que o rótulo non está. Pode que o furacán Hortensia que no outubro 1984 abateu o árbore, tamén levara por diante o rótulo dá praza, ou quizais cando se reconstruiron estas antigas Escolas, pois algúns recordan a placa nunha columna do portal.
Nos últimos tempos un novo arreglo de toda esta Praza da Igrexa pavimentada con pedra abarca ate o Paseo Marítimo.É preciso respectar e reorganizar a microtoponimia respectando a denominación tradicional normativizada, tendo en conta que os nomes dos lugares e rúas dos pobos xurdiron, en principio, como alcumes espontáneos de onde se situaban. Así hai rúa da Igrexa, Alta, de Arriba, Central, Real, da Cárcere, do Hospital, Azabachería, da Paz, ....
Despois ao abrir novas rúas fóronse pondo nomes de feitos e personaxes históricos, culturais, de ríos, nacións, mares, pobos, etc.
Cos cambios políticos empézanse a pór nomes de triunfadores e as súas epopeas, caudillos, xerais, batallas, ....., E que agora coa Lei da Memoria Histórica volven a borrar.
O mellor pois é volver aos nomes tradicionais, toponímicos e de raizame popular.
Ou tamén de persoal relevantes, sen cariz ou ideario político.
O BNG, nestas datas, presentou ao Pleno de Ares unha moción para racionalizar o proceso destas denominacións.